من که یاری ندارم

اگه دستم به جدايي برسه

اونو از خاطره ها خط مي زنم

از دل تنگ تمومه آدم ها

از شب و روز خدا خط مي زنم

اگه دستم برسه به آسمون

با ستاره ها قيامت ميکنم

نمي ذارم کسي عاشق نباشه

ماه و بين همه قسمت ميکنم

وقتي گاهي من و دل تنها مي شيم

حرفهاي نگفتني را ميشه ديد

ميشه تو سکوت بين ما دوتا

خيلي از نديدني ها رو شنيد

قصه جدايي ما آدم ها

قصه دوري ماست از خودمون

دوري من و تو از لحظه عشق

قصه سادگي گمشدمون

به سلامتي تو ...

درد دارد ! وقتـــی مـی رود … و همــه مــی گــویند :

دوستتــــــ نداشتـــــ …

و تـــو نمــی تـــوانـی بــه همــه ثـــابتــــ کنـــی

کــه هـــر شبـــــــ

بــا عـــاشقـــانه هــایـش خـــوابتـــــ مــی کــرد !!

چرا ما با تو ای معشوق طناز

به صلحیم و تو با ما در نبردی؟؟؟؟؟؟؟؟

تو اون شام مهتاب کنارم نشستی 
عجب شاخه گل‌وار به پایم شکستی 

قلم زد نگاهت به نقش‌آفرینی 
که صورتگری را نبود این چنینی 

پریزاد عشق‌و مه‌آسا کشیدی 
خدا را به شور تماشا کشیدی 

تو دونسته بودی چه خوش‌باورم من 
شکفتی و گفتی از عشق پرپرم من 

تا گفتم کی هستی؟ تو گفتی یه بی‌تاب 
تا گفتم دلت کو؟ تو گفتی که دریاب 

قسم خوردی بر ماه که عاشق‌ترینی 
توی جمع عاشق، تو صادق‌ترینی 

همون لحظه ابری رخ ماه‌و آشفت 
به خود گفتم ای وای! مبادا دروغ گفت 

گذشت روزگاری از اون لحظه‌ی ناب 
که معراج دل بود به درگاه مهتاب 

در اون درگه عشق چه محتاج نشستم 
تو هر شام مهتاب به یادت شکستم 

تو از این شکستن خبر داری یا نه 
هنوز شور عشق‌و به سر داری یا نه 

هنوزم تو شب‌هات اگه ماه‌و داری 
من اون ماه‌و دادم به تو یادگاری

 هــ ـے روزگـــــــار

مــ ـن به درکــــــــ

خـودتــ خــســتـهــ نـشـدے

از دیـدن تــصویــر تــــکرار درد کـشــیدنــ مــטּ؟....