گاهی دلت میخواهد همه ی بغضات


از تو نگاهت خونده بشه که جسارت گفتن کلمه هارو نداری


اما ی نگاه گنگ تحویل میگیری.....



و یک جمله مثله:چیزی شده؟ !


اونجاست که بغضتو با ی لیوان سکوتت سر میکشی



وبا لبخند میگی:

نه هیچی ...........................!

زندگے یعنی بازے ...

سه ،בפּ ، یڪ … سوت داور

بازے شروع شـב!!!

בפּیدے ، בست פּ پا زدے ، غرق شـבے ، בل شکستے ، عاشق

شـבے

بے رحم شـבے ،مهرباטּ شـבی… بچــﮧ بوבے ، بزرگـ شـבے ، پیر

شـבے

سـפּت בاور

بازے تمام شـב... زنـבگے را باختی...

اشڪاتـפּ پاڪ ڪن

همسفر گاهـے بایـב بازے رو باختـ

اما اینو یاבت باشـــﮧ باز میشــﮧ زنـבگے رو ساختـ

دلم بهانه ات را می گیرد

چقدر امروز حس می کنم نبودنت را!!!

صدایت در گوشم می پیچد و من بی اختبار می گویم:

جانم ؟؟

مرا صدا کردی؟!!!

خدایا آنــگونه زنــده ام بــدار که نشــکند
دلی از زنــده بودنم و آنــگونه بمیــران
که کـسی به وجــد نیاید از نبــودنم

گرچه اینجا نیستی

هرجا می روم

یا هرکاری می کنم

صورت تو را در خیال می بینم

و دلم برایت تنگ می شود

دلم برای همه چیز گفتن با تو تنگ می شود

دلم برای همه چیز نشان دادن به تو تنگ می شود

دلم برای چشمهایمان تنگ می شود که

پنهانی به هم دل می دادند

دلم برای نوازشت تنگ می شود

دلم برای هیجانی که باهم داشتیم تنگ می شود

دلم برای همه چیز که باهم سهیم بودیم تنگ می شود

دلتنگی برای تو را دوست ندارم

احساس سرد و تنهایی است

کاش می توانستم با تو باشم

همین حالا

تا گرمای عشق ما

برف های زمستان را آب کند

اما چون نمی توانم

همین حالا با تو باشم

ناچارم به رویای زمانی که

دوباره با هم خواهیم بود

قانع باشم

مرغ مهتاب می خاند..

ابری در اتاقم میگرید..

گل های چشم پشیمانی می شکفد......

شب سردی ست و من افسرده

راه دوری ست و پایی خسته.. تیرگی هست و چراغی مُرده...

میکنم تنها از جاده عبور..

دور ماندند ز من آدم ها...

سایه ای از سر دیوار گذشت

غمی افزود مرا بر غم ها....

فکر تاریکی و این ویرانی..

بی خبر آمد.. تا با دل من

قصه ها ساز کند..پنهانی...

نیست رنگی که بگوید با من...

اندکی صبر سحر نزدیک است....

هردم این بانگ برآرم از دل

وای این شب

چقدر تاریک است.....

خنده ای کو که به دل انگیزم..

قطره ای کو که به دریا ریزم..

صخره ای کو که بدان آویزم...

مثل این ست که شب

نمناک است....

دیگران را هم غم هست به دل..

غم من لیک غمی غمناک است.......

"سهراب سپهری"

بهم گفت کمى از حال و روزت بگو

نزدیک میشم ، وقتی حواست نیست
اونقدر که مرزی جز لباست نیست
از پشت سر چشماتُ میگیرم
بگو کیمَ ، وگرنه میمیرم

نزدیک میشم وقتی حواست نیست
اونقدر که مرزی جز لباست نیست
از پشت سر چشماتُ میگیرم
بگو کیَم که برگشتم
بگو وگرنه میمیرم

منم اون که تظاهر کرد ، نداره دیگه احساسی
شاید واسه همینم هست که دستامو نمیشناسی
منم اون که ازت دوره ، ولی قهرش حقیقت نیست
اون که با تموم دلتنگیش ، تولد تو دعوت نیست

شاید از صورت خستَم ، از این لحن غم آلودم
بفهمی من کیَم امشب ، کجای زندگیت بودم
نمیخواستم بدونی تو ، چرا به گریه افتادم
اگر اصرار میکردم ، تو رو از دست میدادم

منم اون که تظاهر کرد ، دیگه نداره به تو احساسی
شاید واسه همینم هست که دستامو نمیشناسی
منم اون که ازت دوره ، ولی قهرش حقیقت نیست
اون که با تموم دلتنگیش ، تولد تو دعوت نیست