تا آسمان خیال تو چقدر راه است؟
دو بال برایم کافی ست
می خواهم به هوای تو
در هوای تو
اوج بگیرم!
منتظرم میمانی؟
آבَم بـآیـَد یــﮧ "تـــُو" داشتــﮧ بـاشـِــﮧ
ڪِـﮧ هَـر وقـت اَز هـَمــﮧ چــے פֿـَـستـِــﮧ פּَ نـا اُمیـد بـوב
بـهـش بــِگـــﮧ :
مـُهـم اینـــﮧ ڪِـﮧ تــُـ‗__‗ـــو هـَستـے
بیـخیـال ِ בُنـیـا
گاهــــــــی دلـــــــم می خواهــــــــد
یــــــک گوشـــــــه بنشینــــــم
پشتـــــــــم را بکنــــــــم به دنیــــــــا
پــــــاهـــــایم را بغــــــل کنـــــــم وبلنــــــدبلنــــــد بگویــــــــم؛
مـــــن دیـــــگر بازی نمیکنــــــم...!
اشکانم
اشکانم که می ایند
تنها اشک نیستند , تنها قطره ابی نیستند
بلکه کلماتی هستند که به جای زبانم از چشمانم بیرون می ایند
تنها به این دلیل که نمی یابند کسی را که معنی این کلمات را بفهمد
باید بازیگر شوم ،
آرامش را بازی کنم …
باز باید خنده را به زور بر لبهایم بنشانم …
باز باید مواظب اشک هایم باشم …
باز همان تظاهر همیشگی : ” خوبم … ”
یـﮧ موقعـے هست که هــے از خودت میپرسـے :
ϰ-†нêmê§ |